Na karmie rogownika znajdziesz wyroby z poroża i kości. Wykonywane są przedmioty używane przez Słowian i Wikingów. Wśród przedmiotów można znaleźć solnice, igielniki, grzebienie. Ozdoby takie jak wisiory bransoletki czy też kolczyki. Wszelakiego rodzaju groty służące do polowań, igły tkackie i do szycia.
Rogownictwo historyczne
Rogownictwo w czasach dawnych odnosiło się do szerokiego spektrum wykorzystywanych materiałów. Rogownik zajmował się obróbką poroża rogu i kości.
Rogownik tworzył z powyższych materiałów akcesoria użytku codziennego jak i ozdoby czy też narzędzia.
Przedmioty z poroża i kości użytku codziennego:
Solnice z poroża
Na karmie rogownika znajdziesz wyroby z poroża i kości. Wykonywane są przedmioty używane przez Słowian i Wikingów. Wśród przedmiotów można znaleźć solnice, igielniki, grzebienie. Ozdoby takie jak wisiory bransoletki czy też kolczyki. Wszelakiego rodzaju groty służące do polowań, igły tkackie i do szycia.
Bardko
Bardko służyło do tkania krajek przez kobiety które to wykorzystywane były jako obszycia ubrań, pasy czy też oplatały i podtrzymywały owijacze u mężczyzn. Bardko składało się z kilku bądź kilkunastu płytek rogowych bądź kościanych z przerwami i otworami na włóczkę. Materiał z którego były wykonane bardka musiał być dobrze wypolerowany aby nie posiadać zadziorów które to mogły by zerwać włóczkę.
Grzebienie z kości lub poroża
Wykonywane były z kości bądź poroża. W zależności od regionu były to proste formą grzebienie rogowe, Bądź grzebienie nitowane składające się z kilku płytek kościanych bądź rogowych zespolone ze sobą mosiężnymi bądź miedzianymi nitami.
Igielniki z poroża lub kości
Wykonane były z kawałka poroża bądź kości. Poroże należało wydrążyć w środku, z kością było o wiele łatwiej gdyż wystarczyło usunąć i oczyścić ze szpiku. Jedną stronę zaślepiano na stałe z drugiej osadzano zatyczkę związaną z igielnikiem rzemieniem aby jej nie zgubić. Igielniki ozdabiano motywami charakterystycznymi dla danego regionu
rogowe-igielniki.jpg i kosciane-igielniki.jpg
